POZYTYWNA PSYCHOLOGIA ROZWOJU OSOBISTEGO: KOCHAJ CO JEST

Byron Katie jest amerykańską mówczynią motywacyjną i autorką wielu książek, jedną z nich jest Loving What Is: Four Questions That Can Change Your Life (Kochając Co Jest: Cztery Pytania, Które Mogą Zmieć Twoje Życie), tytuł wydany po raz pierwszy w 2002 roku, w USA. Książka ta jest inspiracją do tego artykułu, z niej pochodzą cytaty oraz metoda rozwoju osobistego stworzana przez Byron zwaną The Work (Praca) lub The Inquiry (Pytanie), których przebieg można zobaczyć w internecie. Metoda wzięła swój początek tego dnia, gdy Byron obudziła się i zauważyła, że jeśli wierzy w swoje myśli to cierpi, a gdy zaś je podważa to wówczas przestaje cierpieć. Jak mówi Byron wprost i dobitnie: człowiek jest gorliwym wyznawcą swoich myśli i stąd pochodzi jego cierpienie. Te myśli są myślami kogoś innego, ten ktoś inny ma interes w tym, żebyś myślał/a o jego/jej bisnesie. Jesteś wtedy wypełniona/y innym interesem ale nigdy NIE swoją sprawą. Metoda: Praca, Pytanie polega na pytaniu i sama Byron opisuje ją następująco: Ważnym jest, by uzmysłowić sobie, że w Pytaniu chodzi o uważność, a NIE o porzucenie myśli. Pytanie NIE polega na pozbyciu się myśli, ale na znalezieniu tego co jest prawdziwe dla ciebie, a jest to możliwe dzięki świadomości i miłości bezwarunkowej. Gdy dostrzerzesz już prawdę, to myśli same Cię opuszczą, to działa w ten sposób a nie odwrotnie. Metoda: Pytanie, Praca polega na zadaniu czterech pytań, które zmieniły i zmieniają pozytywnie życie wielu ludzi i mogą zmienić również twoje. Gdy odpowiesz na każde pytanie wówczas przybliżysz się do rzeczywistości, prawdy, wolności, miłości, optymizmu, które czekają na Ciebie. Pytania kierowane są do samej/samego siebie, bo: Jeśli nie wezmę odpowiedzialności za własne słowa to wówczas świat jest moim problemem. Komunikacja tego rodzaju polega na zrozumieniu SIEBIE NAJPIERW, ponieważ jak twierdzi Byron: Brak zrozumienia jest zawsze bolesny. Dodam, że brak zrozumienia siebie. Proszę Czytelniku wybierz teraz sobie jakąś swoją balonową myśl z twojego serca umysłu, może być negatywna,zabarwiona bólem lub lękiem, bo: Nie ma nic bardziej bolesnego niż zamknięte serce. Bo serce i jego umysł: To jest to miejsce skąd pochodzi lęk, z twojego zaniechania przyjrzenia się i niezbadania twoich myśli. Kochanie czas, by zakwestionować przekonanie na temat świata, bo to świat ma rację - mówi Byron. Gdy już wybrałeś tą myśl to zapytaj samego siebie:

1. Czy to prawda? Zadaj sobie pytanie: czy ta myśl, którą przed chwilą wybrałaś/eś jest prawdą? Postawienie takiego pytania powoduje zatrzymanie się, chwilę reflesji nad obecną sytuacją podważając ją, kierując Cię w ten sposób w stronę rzeczywistości, prawdy, wolności, miłości, optymizmu. Byron pisze w swojej książce o prawdzie i przeciwnym do niej stresie, że: Twoją naturą jest prawda, a kiedy się jej przeciwstawiasz, nie czujesz się sama/sam z sobą, swobodnie. W stresie nigdy nie czujesz się tak wygodnie jak czujesz się w spokoju, stresu nigdy nie czujemy tak naturalnie jak naturalnie odczuwamy spokój. Żyjesz w stresie, bo nie chcesz żyć w stresie. Następnie Byron zauważa słusznie: Żyjemy takim życiem jakim nie chcemy żyć. O przeszkodach do poznania prawdy zaś, pisze tak: Twój umysł i jego myśli są przeszkodą do prawdy. Można tutaj postawić pytanie: co by było gdybyśmy nie bali się i żyli bez stresu, pozytywnie? Odpowiedź znajduje się w stwierdzeniu Byron: jesteśmy niewinni gdy nie wierzymy w stresujące myśli.

2. Czy mogę absolutnie powiedzieć, że to jest prawda? Zadaj sobie pytanie drugie: czy ten negatywny ból, myśl, którą przed chwilą wybrałaś/eś, to czy możesz absolutnie o niej powiedzieć, że jest prawdą? Czy twój ból, twoja myśl, twój negatywizm jest absolutnie prawdziwy. Postawienie drugiego pytania jest rozszerzeniem pierwszego i powoduje zatrzymanie się na dłużej. Pytanie drugie podważa twoją obecną sytuację jeszcze głębiej. Więcej masz chwil reflesji nad obecną negatywną sytuacją, w której jesteś i zbliżasz się jeszcze bardziej do rzeczywistości, prawdy, wolności, miłości, optymizmu. Jesteś bliżej stanu: Kiedy myślisz, że ktoś lub coś innego niż ty sam potrzebuje zmiany to oznacza, że jesteś mentalnie okaleczony.

3. Jak reaguję kiedy myślę tą myśl? Pytanie trzecie odnosi się do twoich reakcji, które przykleiłaś/eś do smojej wybranej balonowej, negatywnej myśli. Co czujesz gdy myślisz tą myśl, którą przed chwilą wybrałaś/eś? Byron uważa, że: Twoja historia jest twoim cierpieniem, a właściwie różnica między twoją historią a światem. Świat nie jest problemem ale twoje myśli. Według niej cierpienie i negatywizm bierze się z rozbierzności między twoimi myślami a rzeczywistością, cierpienie ustępuje w momencie gdy połączymy to co chcemy z tym co jest, gdy pokochamy to co jest: Momentem gdy cierpimy jest chwila gdy wierzymy w myśl, myśl, która sprzecza się i wykłóca z tym co jest. Kiedy umysł jest idealnie czysty, to, to co jest, jest tym co chcemy. Ulubione stwierdzenie Byron brzmi: Nikt mnie nie może zranić, ta robota należy do mnie. I to jest dobra wiadomość. Mówi też, że: W życiu nic, nigdy nie idzie źle. Ty jesteś efektem twojej historii, to wszystko. Tylko nasza historia jest tym co powstrzymuje nas od poznania, że zawsze mieliśmy i nadal mamy to co potrzebowaliśmy i to co porzebujemy. Istnieje tylko jedno źródło problemu i jeden problem: Zawsze jest tylko jeden problem: twoja nieprzeegzaminowana historia w tym momencie. Według Byron: Nie przywiązujemy się do ludzi czy rzeczy; przywiązujemy sie do bezrefleksyjnych koncepcji, którym wierzymy, że są prawdziwe w danym momencie. To co mówisz to nie rani mnie ale moja myśl o tym co usłyszałem i moja myśl o tobie, to jest to co rani mnie. Nic okropnego nas nie spotyka za wyjątkiem naszego myślenia. Rzeczywistość jest zawsze dobra, nawet w sytuacjach, które wydają się koszmarami. Historie, które opowiadamy są jedynymi koszmarami, koszmarami, w których żyjemy. To nie nasze myśli ale nasze przywiązanie do naszych myśli powoduje cierpienie. Przytwierdzenie do idei oznacza wierzyć w nią co powoduje złudzenie, że jest prawdziwa, bez badawczego dociekania. Przekonanie, wierzenie, uwierzenie, zaufanie jest kolejną myślą, do której przyczepiamy, przytwierdzamy, przywiązujemy się często przez lata. koncepcja jest bezpieczna, nieszkodliwa, niewinna dopóki w nią nie uwierzymy, gdy uwierzymy to stajemy się jej wyznawcą. Twój umysł i jego negatywne myśli manipulują tobą i mają kontrolę nad tobą poprzez wmawianie, że rozwiązanie jest poza tobą : Tak długo jak myślisz, że powód twojego problemu jest tam, na zewnątrze Ciebie, tak długo jak myślisz, że ktokolwiek lub cokolwiek jest odpowiedzialny za twoje cierpienie tak długo sytuacja będzie beznadziejna. A to oznacza, że jesteś na zawsze w roli ofiary, że jesteś cierpiętnikiem w raju. Dodam od siebie, cierpiętnikiem, który w swym cierpieniu traci czas.

4. Kim byłabym/byłbym bez tej myśli? Zapytaj siebie: kim byłabyś/byłbyś bez twojego bólu, bez swojej negatywnej myśli? Pytanie czwarte stawia Cię w sytuacji gdzie myśl, w którą przed chwilą wybrałaś/eś, i w którą wierzysz traci pokładaną przez Ciebie dotychczasową wiarę. Twoja wiara uchodzi jak powietrze z balona aż przestajesz wierzyć w dołującą myśl, którą mosisz w głowie, która kiedyś była dla Ciebie prawdziwa, a teraz staje się neutralna. Myśl dalej istnieje podobnie jak balon, tylko, że bez powietrza. Brak wiary w myśl pozwala tej myśli minąć. Pytanie czwarte jest najpiękniejsze, bo pomaga ujawnić Ciebie takim jaki jesteś, a jesteś pozytywnie cudowna/y. Cudowna/y jesteś gdy osiągasz teraz stan szczęścia: Szczęście jest naturalnym stanem dla kogoś kto wie, że nie ma już nic do poznania i że my już mamy wszystko co potrzebujemy, właśnie tutaj, teraz. To co jest, a NIE to co piwinno być, to co tu, a NIE tam jest dla Byron synomimen Boga: Jest dokładnie tym czym jest w danym momencie. Miłość, szczęście, optymizm polega na pokochaniu tego co jest, wówczas stajesz się pogodny i wolny w prawdzie.

Na zakończenie posłużę się jeszcze kilkoma cytatami Byron z jej książki: Loving What Is: Four Questions That Can Change Your Life: Wszyscy szukamy miłości w naszym zamieszaniu, aż do momentu gdy znajdziemy drogę powrotną do urzeczywistnienia, że miłość jest tym czym już jesteśmy. Ciekawie Byron wyraża się o ludziach nieuczciwych: Ludzie, którzy są nieuczciwi są dla nas błogosławieństwem gdyż jasno wskazują nam, z kim nie powinniśmy robić interesów. A o naprawianiu życia innych ludzi stwierdza skromnie: Uważać, że ja wiem co jest najlepsze dla kogoś innego jest poza moim interesem, nawet w imię miłości, jest to czysta arogancja, a rezultatem jest napięcie, niepokój, lęk, obawa, trwoga. Czy ja wiem co jest słuszne dla mnie? To jest mój jedyny interes. Pozwól mi pracować ze mną zanim spróbuję rozwiązać twoje problemy. Byron ponad miłość do innych stawia rzeczywistość: Oszczędź sobie poszukiwania miłości, uznania, wdzięczności od kogokolwiek. Zamiast tego obserwuj to co dzieje się w rzeczywistości, tak poprostu dla zabawy. Byron akceptuje świat takim jakim jest: Doświadczyłam naocznie, że świat jest zawsze takim jakim powinien być, bez względu na to czy jestem przeciwko niemu czy nie. I przybyłam tu po to, by wziąść w objęcia rzeczywistość całym moim sercem. Kocham świat bez żadnych warunków. Byron o swojej metodzie Praca stwierdza: Uwielbiam nie ponaglać procesu. Umysł nie zmieni się dopóki sam nie zmieni się, a kiedy się zmieni, jest wtedy właściwy czas, ta zmiana wtedy nie jest o sekundę nawet za późno czy za wsześnie. Ludzie są jak ziarenka czekające na moment kiełkowania. Nie możemy być popychani i naciskani naszym własnym rozumieniem. Recepta Byron na żywe pozytywne życie brzmi: Naprawdę żyjemy życiem, kiedy mamy tak proste podejście jak: otwartość, oczekiwanie, zaufanie i kochanie tego co pojawia się przed nami teraz. Byron zwraca się do ludzi pozytywnie: Jesteście dobrzy i nic na to nie poradzicie. Byron określa siebie następująco: Jestem kochanką rzeczywistości, nie dlatego, że jestem duchowo rozwiniętą kobietą ale dlatego, że rani mnie każdy moment kiedy sprzeczam się z tym co jest i zauważam, że wtedy tracę 100 % swojego czasu. Byron Katie i jej 4 pytania kierują życie ludzi w stronę rzeczywistości, prawdy, wolności, optymizmu i są jak powrót do domu, a o powrocie do domu tak pisze w moim ulubionym cytacie: Po prostu wciąż wracaj do domu, którym jest: ty sam, bo Ty jesteś tym jedynym, na którego czekałaś/eś i wciąż czekasz. Co jest podobne do innego przedostatniego już cytatu: Ostatecznym małżenstwem jest poślubienie siebie. Ostatnia rada i pozdrowienia od Byron to: Po prostu idź za swoją pasją. Rób co kochasz. Pytaj. Życzę Ci szczęśliwego życia podczas pytania. Drodzy Czytelnicy starajmy się codziennie iść śladem Byron Katie, pokochajmy rzeczywistość i stańmy się kochankami chwili obecnej, w której mieszka duchowość i optymizm po to, by nie kłócić się z tym co jest, bo prawda, wolność, miłość, szczęście, pozytywizm polega na pokochaniu tego co jest. Pozwólmy sobie żyć bez negatywnego bólu i z samym sobą prawdziwym, bo wówczas nie będziemy ciężarem dla innych. W innym przypadku będziemy tracić 100 % naszego życia i 100 % życia innych, bedziemy tracić to co pozytywne, to co najważniejsze w życiu.

Tłumaczył i interpretował Andrzej Milewski